Brieven uit mijn bakhuis

Voorwoord:

Neen, ik wil Alphonse Daudet, hoog tronend op zijn Lettres de mon moulin, niet nadoen, laat staan : onttronen. Ik wil niet ééns “letterkunde” bedrijven, wat Karel van de Woestijne op zeer jeugdige leeftijd reeds zo glansrijk heeft gedaan in zijn Latemsche brieven over de Lente. Ook Wies Moens was het in zijn Celbrieven niet om letterkunde te doen, want het waren échte brieven, en pas onlangs vernam ik, dat hij eveneens een brief aan Breugel heeft geschreven.

Maar dat bakhuis van mij, dat ik, in 1963 ter gelegenheid van mijn “5 x 10”, kreeg geschonken van mijn vrienden uit het Verbond voor Heemkunde (*), viel mij zo erg mee in zijn gezelligheid – en dat is maar één van de vele meevallers – dat ik meende ook wat “brieven” te moeten schrijven. En dit werkje wikkende en wegende, vallen de namen van de grote “briefschrijvers” voornoemd als vanzelf ter tafel. Ook die van Cyriel Buysse, omdat Buysse heeft geschreven in een – houten, wiekenloze – molen, namelijk die van Deurle.

Wat is de briefvorm voor verhaaltjes aangenaam! het innige en het persoonlijke zijn dàn vanzelfsprekend, en ge kunt het, onderhoudend, over kleinigheden hebben.

Kleinigheden zijn hier volgende stukjes, maar steeds zijn ze met heem en volk verbonden, of met het eigen leven. Ze zijn een getuigenis, bovendien, van iemand wiens leven maar denkbaar is als beleving van het eigene, vertrouwde, bijzondere en betekenisvolle, uit landaard, volk en heem. Ik schreef voor mijn genoegen, één stuk uit piëteit. Ik schreef voor mijn kinderen en voor mijn vrienden. Het zijn mijn kinderen, ten lange laatste, die mij tot de uitgave hebben aangepord: diensvolgens verklaar ik hen ‘medeplichtig’

Inhoud:

Opdracht – Nieuwjaarsgroet van Meester Stijn Streuvels – Voorwoord – Het gezelschap – Reizend bakhuis – Geboortebomen – Bert – De prinsekoets – Drie rode rozen – De laatste galg – De osseschedel – Een vogel verovert de wereld – Janne Den Molenmaker – Ségoufille – Vies verhaal – De menwagen – Helmut Greif is uitgebrand – De Meester-pottenbakker – Mei heemfeest – De nalatenschap